باور نمیکنم رفتی و این اتاق
مثل ِ جهنمه
شومینه روشنه خوابم نمیبر
بدجور سردمه
شال ِ سفید ِ تو رو جا لباسیه
میمونه پیشم و
رفتی ولی هنوز
عطرت روشال ِته
دیوونه میشم و دیوونه میشم و
من هنوز عاشق ِ توئم
برگرد
مردی که احمقانه خوشبخته
رنگ ِ شالت
خود ِ زمستونه
گیر کردن میون ِ برف